BRANDING
Uur, je fladdert in de duinen.
De tijd, van fijn zand, zingt in mijn armen:
ik lig bij haar, een mes in mijn rechterhand.
Schuim dan, golf! Waag je naar boven, vis!
Waar water is, daar valt nog eens te leven,
nog eens met de dood in koor de wereld terug te zingen,
nog eens vanuit de schacht te roepen: kijk,
we zijn geborgen,
kijk, dit was ons land, kijk,
hoe we de ster de weg versperden!
Paul Celan (1920-1970), 1952
vertaling uit het Duits: Ton Naaijkens
uit: ‘Roes en memorie’, Picaron Editions, Amsterdam, 1995
Met dank aan Gijs Grobs ‘Gedicht van de week’ (nr. 899)