Een paar staaltjes van hoe je kunt ‘lernen’ en ‘lehren’ vielen onlangs te lezen in het december-januarinummer van De Brug (SIVMO) en in een brief van het Leerhuis Amsterdam Tenach & Evangelie (LAT&E). Over hoe je over ‘zij’ en ‘wij’ kunt spreken óók.

Om maar met het laatste te beginnen, wijs ik op het interview dat Max Arian voor De Brug had met de Israëlische journaliste Amira Hass. Daarin zegt zij op een gegeven moment: “Ze zijn heel slim, de Israëli’s, al die jaren van Talmoedstudie zijn niet voor niets geweest”. Ze – daar hoor ik niet bij. Het oude denken, zal ik maar zeggen.

Daar staan uitlatingen van twee jonge activisten van All that’s Left in een gesprek met Rick Meulensteen tegenover. Deze jonge mensen lezen de parasja of sidra van de week (gedeelte uit de Torah dat wordt gelezen) op een alternatieve manier, zodat de tekst levend wordt gehouden en een weg ten leven wijst. Zij willen een gesprek erover aangaan. Het nieuwe denken, zal ik maar zeggen.

Samen lernen en lehren, elkaar op weg helpen en scherpen. Want “elke sjoel, elke kerk (en ik vermoed ook) elke moskee heeft een leerhuis nodig, waar we de woorden leren spellen, met het oog op de eredienst maar meer nog met het oog op het leven”, zoals Wilken Veen aan het eind van zijn brief van LAT&E schreef. Over alle grenzen, in verbondenheid heen.

Lees de genoemde artikelen uit De Brug online: http://www.sivmo.nl/de-brug/