Renate Jörg kruipt in de gedichten die ze op muziek heeft gezet en zingt, zichzelf begeleidend op piano of accordeon. Ze zijn opgenomen op de CD Und schiefe Scheitel kämmt der Wind (En scheve scheidingen kamt de wind). Sterker nog: ze is op haar best als ze in de stiltes tussen de woorden kruipt, zoals in het Gebet für die irren und Sträflinge van Rainer Maria Rilke: http://renatejorg.com/mijn-muziek-2/

Of een stilte laat vallen, om een zin te onderstrepen, zoals in Psst! op tekst van de mij tot nu toe onbekende Joachim Ringelnatz (1883-1934), een Duitse schrijver, cabaretier en schilder:

Lies das Buch ohne Wort.

Of, om nog een voorbeeld te noemen, als ze een zin interpreteert. Zoals in het mooie O Sele min op tekst van een anonieme mysticus, waarin op kenmerkende momenten een tweespraak ontstaat tussen de ziel en ik, tussen de accordeon en de zangstem.

Cabaretesk is overigens het luisterliedje op tekst van Ringelnatz niet, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de begeleiding bij Morgensterns Bundelslied der Galgenbrüder, waarvan ook een Nederlandstalige versie is opgenomen: Lied van het Galgenbroedersverbond. Wat de pianobegeleiding betreft dan, die net zoals bij Brecht/Weill wel gebeurt, schuurt met de tekst.

Toch beschouwt Jörg alles bij elkaar, hoe verschillend van sfeer en stijl ook, als een liederencyclus, als een ‘reis langs grote emoties, kleine geheimen, absurde kreten en heel intieme momenten.’ Ik nodig u uit om met haar op reis te gaan!