Het leek wel een kaartspel dat ik speelde na thuiskomst van de KunstRAI, waarvoor ik van Museumtijdschrift twee vrijkaarten had gewonnen. Na wikken en wegen bleven er twee namen hangen: die van Françoise Stoop en van Caren van Herwaarden. En hun werk heeft wat gemeenschappelijks ook, zodat ik ze in één blog samen kan voegen.
Van Herwaarden werkt met oude lakens, stijfsel, hout en tape (zie foto rechts), Stoop met katoen, linnen, hardboard en jute. Maar Van Herwaarden maakt ook prachtige, verstild werk in aquarel en potlood, zoals Daglicht (zie foto links) dat op de KunstRAI in de stand hing van de Stichting Archaeopteryx Lithographica (Amsterdam) en waar mijn aandacht meteen door werd getrokken. Twee figuren op een ezel, alle drie doorzichtig. Een man houdt een vrouw vast – Jozef en Maria op weg naar Bethlehem? Maar het hoeft niet, dat maakt ze zo veelzeggend.
Van Stoop waren op de KunstRAI in de stand van Galerie de Roos van Tudor (Leeuwarden) bewerkte juten zakken te zien, die ze geïnspireerd door het Hollandse landschap in verfijnde kleuren heeft beschilderd. Oud materiaal, eigentijds vormgegeven zoals de kommen met glazuur die ze ook maakt. Van een eenvoud die meteen trekt. De kunstenares noemt het ‘troostkunst’ – kunst die het leven niet alleen mooier maakt, maar ook verdiept. Zodat je raakt aan de zin ervan. Dat alleen al maakt een bezoek aan de KunstRAI tot een ware belevenis, in alle betekenislagen die het woord rijk is.